TOTTAS SAS PREGADORIAS DE CUSTU MUNDU
Deu, cantas velas biancas
cobèrrent de nou Milano
subra custu mare murru e cumpattu
chi no leat distinghere su fundu.
Ischis, ancu inie sutta, in unu angulu iscrostadu,
ue no irridant ne insignas ne lampiones
si est perdidu unu furfurarzu
addaesegus a su fruschiare frenedigosu de su tràffigu
e unu pòveru drommit, a manos giuntas,
tottas sas pregadorias de custu mundu.
TUTTE LE PREGHIERE DI QUESTO MONDO
Dio, quante vele bianche/ricoprono Milano/sopra questo mare grigio e compatto/che non lascia distinguere il fondo.//Sai, anche là sotto, in un angolo scrostato,/dove non scrosciano né insegne né lampioni/s’è smarrito un passero/dietro al fischiare frenetico del traffico/e un povero dorme, a mani giunte,/tutte le preghiere di questo mondo.
Identificazione geografica del
dialetto: Lingua sarda logudorese
Poesia vincitrice XXXIV edizione
Concorso Parole ed immagini di Boves
Stefano Baldinu, San Pietro in Casale, Bologna
Nessun commento:
Posta un commento